Kaderimin ôrdüğü küflü duvarları parçalayarak savrulmak istediğim bir yer var, doğarken yüzüme çarpan ilk rüzgarlar lazım şimdi bana içtiğim ilk su başımda dôndürülen kuru ekmek, yeniden yeşeren umutlarımı kucaklamak için açtım kollarımı iki yana bedenim tüyden hafif yorgun kalbimi sôktüm oyuğundan, yosun tutmuş bir pınarda yıkadım hazırladım, sunmak için vakitli vakitsiz aklıma düşen gônlümdeki ince sızıya.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 1.7.2024 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!