Küflü Böğürtlen Şiiri - Recep Çevik

Masmaviydi benim masumiyetim;
Adalet dağıtanların adilliğine,
Cadıların rahibe olduğuna,
Tanrının da hep çocuk kaldığına inandırmıştı beni.

"Can" derdi
"Neden hep içine akıtırsın ki gözyaşlarını "

Masmaviydi benim masumiyetim.
Kırmızı başlıklı şiirler yazar,
Acı dolu kahkahalar atardı.

"Çay içersin değil mi" derdim
Gözleri dolar, gülerdi
O gülünce ;
Küflü bir böğürtlen kokusu sarardı her yeri.

Masmaviydi benim masumiyetim;
Ağız dolusu küfrederken
Serseri bir nezaketle savururdu tekmelerini
Anılara açılan kapılara
Ve
Kocaman elleriyle tokatlar atardı
Sevdayı aşağılayanlara.

"Biliyor musun aslında inançlı biriyim" derdi
"Evet" derdim
"İnançsızlığa inananda inançlıdır aslında"

Susardık.
Küflü bir karanlık kaplardı her yeri.