zaman ve mekan tanımayan istanbulun
en ücra kösesi olmasada
en küf kokan sokaklarında yürüyorum..
belkide gün dogmamışlıgındandır bu küf koklu kalplerin nedenide..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
beyoglu`nun arka sokaklari..................
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta