Gece karası bir küf içim
Taşımaya yetmiyor özlemlerimi
Kanadından vurulmuşçasına çırpınıyorum
Zin bu vakit döşte ağrısına mem’i arıyordu
Ve çileli bir ırgat türküsü biliyordu(bilenmek) dudaklarında
Leyl düşüyordu umutlarına
Hep küf oluyordu içi benim gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta