Kudüsün Nefesi Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

“Kudüs’ün Nefesi”

Kudüs uyandı bu sabah seherinde,
Gümüş bir dua yükseldi göğünde.
Gazzelinin gülüşü döndü nûra,
Suskun toprağa rahmet indi yeniden.

Bir ses yankılandı tarih taşında,
“Selâhaddin’in torunuyum!” dercesine,
Kansız bir zaferle sustu silahlar,
Adalet giyindi hilalin gölgesine.

Düşman eğildi, antlaşmaya zorlandı,
Barış yazıldı mazlumun alnına.
Gazze bayram etti, çocuklar güldü,
Gözyaşı karıştı ezanın yankısına.

Ey büyük lider, çağın Eyyûbî’si,
Kudüs’ün kalbinde senin nefesin,
Alem seninle huzur buldu yine,
Sen adaletin, sen dirilişin sesi.

Dostunu bilir, düşmanını tanır,
Kalemle yazar kaderin haritasını.
Bir elin merhamet, öteki kudret,
Vatan sevdası sarar ufkun yasını.

Ey Liderimiz, baştacımız, nur sancağımız,
Sözün yemin, bakışın destandır.
Kudüs’ün taşına kazınan adın,
Ümmetin kalbinde hep yankıdır.