Kudüs Sızısı Şiiri - Veli Altındaş

Çocuk çığlığına uyanmış bir kedi,
Tırmalıyor baştan aşağıya bitkin Anadoluyu.
Acı diri,
Acısı dinç ve taze.
Kanla ıslatılmış çiçeklerin intikamını istiyor.
Etraftaysa Kudüs’ü kaybedenler.
Korkuları yüzlerini soldurmuş,
Pişmanlıkları çaresizlikleriyle kaynamış
Ve çelik dağların arasında kaybolmuş
Kudüs’ü kaybedenler.
Ellerinde bozuk bir pusula,
Gözleri kör,
Adımları çatlak,
Ne yöne dönseler ölümü gösteriyor.
Ahını almışlar kıyıya vuran bir bebeğin,
Kabuğunu sıyırmışlar Kudüs’ün ve
Onunla birlikte gömmüşler toprağa sevgilerini.
Gecenin en kuytu yerinde hükümleri verilmiş artık.
Dar ağacında kınama!
Aman ne büyük ceza!
İnsan buna ancak güler!
Kara toprak güler!
Gözü açık giden şehidin gözbebeği güler!
Artık Kudüs yaralı ve yorgun,
Kudüs savaşıyor.
Kudüs artık ölümün ne olduğunu
Öğrenmeden ölenlere ağlıyor…