Kudüs Şiiri - Veysel Karani Köse

Unutman müslüman kardeşini
Müslümanlıkla kavrulan ilk kıbleni
Verme verseler dünyanın iplerini
Bırakma yarı yolda kudüste bekliyorum
Kalmadı sabrım dayanamıyorum

Gavurlar çöktü başıma zulüm çok
Derdim çoğaldı derman veren yok
Açım burda sen orada yaşıyon tok
Tek koma beni burda kudüste bekliyorum
Kalmadı sabrım dayanamıyorum

Evimi barkımı yakıp yıktılar
İte köpeğe muhattap koydular
En acısı kıblemi esir tuttular
Gel geliyorsan gel kudüste bekliyorum
Kalmadı sabrım dayanamıyorum

Kuranı okurum her vakit şükür
Ne olursa olsun kullanmam küfür
Zorda kaldım her yanım oldu çukur
Ölümün ucundayım,kudüste bekliyorum
Kalmadı sabrım dayanamıyorum