Kumlar...
N-o-k-t-a n-o-k-t-a...
Kanım yakıyor içimi
Güneş beynimde
Hep aynı tepeler her tarafta
Ufuklar aynı, ayak bastığım yerler aynı
Bazan elinde testisiyle bir kız
Bazan bisikletleriyle dolaşan çocuklar
Tatlt tatlı gülümsüyorlar tozlu yüzüme
Birisi oyuna çağıryor, birisi suya
Soruyorlar hep son isteğimi
“Varsa son hayalini” söyle
Kumlar, güneş, çocuklar, kız
Yaklaşıyorum
Tebessümle cavabımı bekliyorlar
Suya bakıyorum, güneşe, bisiklete
Birden sen beliriyorsun çölün ufkunda
Telaşlanıyorum!
Sarıp sarmalıyorsun ruhumu
Her kum taneciği bir damla su oluyor
Denizler üzerinde ağaçlar
Gülümsüyorsun
Omuzların üzerinde esintiler serin
Kız ve çocuklar hala bekliyorlar
“Serap görmeyeyim” diyorum
“Hayal değil gerçek olsun
Güneşse güneş kumsa kum”
Kabul edip kayboluyorlar
Ama her taraf deniz hala, ağaçlık
Vallahi bu toprakalar senin kudüs
Vallahi bu ayaklar senin kudüs
Çarmıha da gersen
Çiviler çaksan kemiklerime.elllerime
En büyük tepeye yürüyorum
Son takatimi kullanıp
Geliyorum!
İsmail ŞahinKayıt Tarihi : 25.5.2004 19:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.