Kudüs Şiiri - Taşkın Önel

Semaya kalkmaya utanan
Ellerin adıydı Kudüs
Göklerden hanidir çekilivermişti umut
Kulaklarda yankılanan
Ezan nidaları değildir
Küfrün haykırışları çınlıyor
Mümin dimağlarda
Heyhat, karanlık ikinci evimiz
Mutsuzluk hayallerimize yapışık
Korkunun can damarlarında dolaşıyoruz
Karmakarışık

Rehbersiz kaldık Tur-i Sina’da
Vuslat geçmedi beldemizden
Selahaddin kırgın yüreklerimize
Duramadık onunla aynı safta
Boyun bükmek hiç yakışmadı
Ey Kudüs
Boyun bükmek bize
Af dilemek bize düşsün
Sen ki hiç mahzun olmadın
Hep mağrurdun en mazlum anlarda bile
Zafer ismini ezberlemişti
Kutlu misafirlerin ev sahibiydin daima
Resul
Semalarından yükseldi sevdiğine
Selahaddin seninle kandı sevdaya

Yine dalgalanacak göğünde huzur
Minarelerinde ezan sesleri dolup taşacak
Belki nasibimize düşer bir parça umut
Şahidi oluruz vakur zaferinin
Her karışında
İmanın kıpırtılarını okuruz yeniden
Her bir kapından
Ayrı bir edayla
Dâhil oluruz dünyana
Lakin çaresizlikler içerisinde
Çırpınır nefesimiz
Sineler kasvet yükünün altında ezik
İmanımız bir çırpılık
Yüreklerin neşesi kayıp
Cesaret, korkulu bir rüya gözlerimizde
Bedenlerimizde takatten eser yok

Ardımızda bıraktık seni
Boynu bükük
Dünyalar serilmişti ayaklarımıza
Abdülmuttalip dirildi gönüllerimizde
Seni terk ettik Rabbine
Sessizce ve sensiz
Vazifeyi terk etmenin
Modern hâliydi unutmak
Kendimizi avutmanın
Bambaşka bir şekli

Seni terk etmedi Rabbin
Ufuklarında belirecek bir daha
Hattab’ın oğlu
Dalga dalga yükselecek
Selahaddin sancağı kapında
Ve bizler bilirsek şayet seni
Zaferinle zaferyab olacağız
Bilirsek şayet seni
Ruhlarımızı yuvarladığımızı fark edeceğiz
Dünyevi hiçliklere
Bilirsek şayet seni
Biliriz kendimizi

Bildir bize bizleri ya Rab
Bildir bize ilk kıbleni