Kudüs Şiiri - My Poem Halil Köse

Suskun vicdanıma isyan etti kalemin
Bundan sonra ben ağlayım sen suz mescidim
Dört milyon caminin içinde yokmudur ihlas, iman
Bunca zulüm varken nerde İki milyar müslüman

Gönlüm kırık. mahcubum küskünüm her yana
Af et Allahım af et Allahım mahcubum sana
İmanım sana, secdem sana, yalvarışım sana
Gaflet uykusundan uyanamadık savrulduk her yana

Mazlumun sesine, ezilip biçilmesine biçareyiz
Korkakca, riyakârca sahde kabadayca bakıp izleriz
Ölü toprağı savrulmuş üzerimize, iki gözümüze
Hergün bir çocuğun haykırışı saplanır yüreğimize

Cennet yolculuğunun yeryüzünde ki istasyonu
Yollar mı uzadı, tılsım mı bozuldu
Her yerde ihanet yolun sonumu göründü
Sarı sırmalı kubbe kara bir mateme mi büründü

Hamasetli sözlerle, yalan rüzgarlarına yelken mi açılır
Milyonlarca garibin çığlığı karanlık gecelere karışır
Bin aha bir ah çekmeden müslümanca nasıl yaşanır
Böyle iken bir mazlum imdat dese sesi bize nasıl ulaşır

Hey kutlu kudüs, mimberimin şanı kudüs
Seccademin matemi, ezansız sabaha uyanan kudüs
Sen düşersen çınar ağacı yıkılır, yıldızlar yere düşer
Esaret beşeriyeti lanetli bir hayata mahkûm eder