Kudüs Şiiri - Murat Ülkü

Ne Filistin ,ne filistinde ağlayan yada gülen bir cocuk kaldı
Sesleri duyulmuyor, yıkılan taş yığını binaların altında
Kendi yarasını görmuyor, yavruları için gözlerinden kan döküyor analar
Siyonizm denen kabusla güneşli güzel anılar...

Nerede hani müslümanlar, niye sağır ve dilsiz
Bizlerden daha çok sahip çikiyor kefere ve dinsiz
Bırak boykot etmeyi, konuşmak bile yasak izinsiz
Klavye delikanlıları esiyor gürlüyor kendince sessiz

Zulmü izliyor zalimligi sadece konuşabiliyoruz
Ne acı, ölüme her gün biraz daha alışıyoruz,
Cesetler toprak oldu, vicdanlanlar taslara döndü
Filistin'de bir çocuk öldü, aslında o değil insanlık öldü...

Zulme rıza göstermeyen Türkleriz bizler
Göğsünde iman olan bu soykırımı nasıl da izler
Uyanmak için ölen sen ben bizmi olmalıyız
Müslüman bir türk olduğumuzu sıra bize gelmeden hatırlamaliyız..

Birileri yüzümüze ayrı, gizli odalarda başka söylüyorlar
Lakin kan kokusu almış leş kargaları gibi dolaniyorlar
Siyonist denen iblisin sözlerine inaniyorlar
Selahaddinin, “Cihana adalet Kudüs'e hürriyet" güneşini karartıyorlar

Zalım gibi zulme rıza gösterenlerinde elleri kanlı
Zalimlerin yüregi krndi kanları ile yıkanmalı
Adına yakışır şekilde filistin askısına asılmalı
Kudüs işgal altında değil, özgür bir devlet olmalı...

Bir bak dünyaya milyarlarca müslüman var
Umurlarında bile değil, açilan yaralar dökülen kanlar
Muradın vicdanı yaralı, yüreği durmadan kanar
Yaşlı ve yorgun, eskisi gibi gücü yetmez, dinmeyen duaları var.