Küdüs Şiiri - Ayşe Şengül

KUDÜS
Bir yanım öksüz, bir yanım mahmur.
Küdüs'um kan ağlıyor
Yetimlerini sarmış anneler
Sessiz çığlıkları duyar kulaklar
Bir ana evladının yüzünü açar
"Korkma"ey oğul der;
Biz ölürsek şehit oluruz.
Yekpare canını ortaya seren halk
Zulumlerine yenisini ekleyen vahşet
İyilik, vicdan aramayı çoktan bıraktık
Seyircisi olduk, hüzünlü vatanın..
Hani koşup sana gelirdi halkın
Kudüs'üm deyince yankılanırdı duvarlar
Kaldırırdı seni, alırdı omuzlarına
Temizlerdi yaralarını bir bir
Yanmazdı canın
Basardın yavrularını kucağına
Ateşi yokmusçasına kalbinin
Ey Küdüs
Sana ulaşmada yorgun
Seni taşıyada bitap düştük
Korumayadık, senin en değerli hazineni
Unuttuk mu noldu
Miracı, Süleymanı, ilk kıblemizi
Unuttuk mu seni
Uğruna kanlar dökülen essiz yurdu
Hiç bırakılmayan ,kimselere de bırakamayacağımız vatanı..