Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
yanmis bir yüregin cigliklari gibi.
haklisiniz; 'karabasan cigliklarin timsah gözyaslarinda bogulmamak elde degil.'
sevgiler dostum
Pirimiz Muhammet Ali'nin dostu,
Ebu Bekir, Ömer, Osman'ın kastı,
Huzur ovasına serelim postu,
Dostluk çınarını devirmeyin be... son zamanlarda dahada harmanlanan ayrımcılık,kişiler kurumlar değişe bilir,ama bazılarının unutmaması gereken birsey var! parça bütün ilişkisi.kimse bizi bize KIRDIRAMAZ.güzel çalışmanızı yürekten kutluyorum,sevgilerimle
Esselamü aleyküm
sevgili şair kardeşim çok güzel ve manidar bir şiir olmuş eline ve gönlüne sağlık.Birlik ve beraberliğe çağrı ne güzel.çünkü bana tevhidi,aşağıdaki ayeti kerimeleri ve hadisleri hatırlattı:
AYETİ KERİMELER
1-Hep birlikte Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın. Parçalanıp bölünmeyin. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Hani sizler birbirinize düşmanlar idiniz de O, kalplerinizi birleştirmişti. İşte O’nun bu nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz. Yine siz, bir ateş çukurunun tam kenarında idiniz de O sizi oradan kurtarmıştı. İşte Allah size âyetlerini böyle apaçık bildiriyor ki doğru yola eresiniz.(Aliimran:103.ayet)
2-Mü’minler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin. Allah’a karşı gelmekten sakının ki size merhamet edilsin.(huccuret:10)
HADİSİ ŞERİFLER:
1- İnananlar bir vücudun azaları gibidir.
2- İnananlar bir tarağın dişleri gibidir.
Baştan sona akıcı ve coşkulu yüreğine sağlık üstat kalemin ve yüreğin daim olsun
Türk'ü kürd'ü kardeş vatanımız bir,
Bayrağa sarılı yatanımız bir,
Omuzda tabutu tutanımız bir,
Her gün ayrı dümen çevirmeyin be...
Alkışlıyorum okuması ayrı güzel konusu başka bir güzel verdiği mesaj daha bir güzel kalemıne yüreğine sağlık tam puan ve listemde sevgilerr
ŞAHANE BİR HECE ÇALIŞMASI,
ÜLKEMİZİ SARAN ARSIZLIK, HIRSIZLIK, HER TÜR BİZANS OYUNLARIYLA, MARAŞTA, ALEVİLERE SIVASTA SUNNİLERE AYNI SİLAHTAN ATILAN MERMİ TERS TEPMİŞ OYUN TUTMAMIŞ ALEVİSİ SÜNNİSİ KÜRDÜ YİNEDE OMUZ OMUA VERMİŞ BU ÇATIYI BOZMAMA UĞRUNDA SAĞDUYUYLA HAREKET ETMEKTEN GERİ KALMAMAKTA HER TÜRLÜ AŞIRI PROVAKASYONLARA RAĞMEN...
GÜNÜMÜZDE DAHADA SIMSIKI SARILMAMIZ GEREKEN DİLDAŞLIĞA, DİNDAŞLIĞA, KARDEŞLİĞE İHTİYAÇ DUYDUĞUMUZ BU GÜNLERDE BU HARİKA DİZELERİ DİLE GETİRMENİZ SİZ SAYGIDEĞER ŞAİR KARDEŞLERİMİZİN ÖNCÜLÜĞÜYLE MÜMKÜN OLACAKDIR,
EVET ŞAİR SAĞ DUYUYA ÇAĞIRIYOR...'' Susun artık yeter KUDURMAYIN BE...''
HARİKAYDI Şehri KARDEŞİM...
ellerin yüreğin dert görmesin...
ekrem kazan
Dilinize, gönlünüze sağlık değerli kardeşim. Güzel şiirinizden dolayı sizi tebrik ediyorum. Biz herkesi seviyoruz, ama vatanını(Türkiyemizi) seven herkesi seviyoruz. Bu vatanı sevmeyenin bu vatanda işi yoktur, diyoruz. Allah'a emanet olun.
Ben bir Türküm vatanımsa Türkiye
Lazı Kürdü Çerkezi... de bir derim.
Hepimiz de mest oluruz türküye
Niçin şehit düştü bunca askerim!
Ellerinize sağlık üstad. Kimse bu ülkenin nimetlerinden faydalanıp da hainlik etmesin. Türk-kürt ayrımı ülkeye zarar verir.
Siyaset yosmaları akıllarını başlarına alsınlar.
Tebrik ve selamlarımla.
EYVALLAH TEBRİKLER DEGERLİ AĞABEYM ÖNEMLİ BİR KONU İŞLEMİŞSİNİZ DUYARLI YÜREGE TEBRİKLER TAM PUAN
EYVALLAH TEBRİKLER DEGERLİ AĞABEYM ÖNEMLİ BİR KONU İŞLEMİŞSİNİZ DUYARLI YÜREGE TEBRİKLER TAM PUAN
Bu şiir ile ilgili 92 tane yorum bulunmakta