Kuduracaklar Şiiri - Ali Akın 2

Düşündüğüm zaman,
Bir acı duyuyorum....şuramda,
Kalbimin ortasında.
Üzülüyorum..
İnsanlarım adına.
Milletimi özlüyorum,
Bir dönüm noktasında,
Bekliyorum yolunu,
Ülkümün aynasında...
Seyrediyorum.
Sefil olduğunu görüyorum.
İsyan ediyorum,işte bu yüzden,
Ya sabır diyorum.kendiliğimden,
Yalana teslim olmak,gelmiyor,içimden.
Bir millet için,
Utanıyorum.
Yüzüm kızarıyor,
Görüyorum.
Bir avuç soysuzun,kahpeliğınden.
Bir parça ekmek için öylemi?
Satacağım şerefi,
Ayaklar altına alacağım.
Namusu.
Ar sayacağım, kendime kahpeliği öylemi?
Yazıklar olsun düzen,
Yazıklar olsun Dünya.
Balinaya yardım eden,insanlık,
Neden yardım,etmez,Türk'e,İslam'a,
Utanç veriyor bana,
Kahroluyorum işte bu yüzden,
Sana sesleniyorum,Dünya!
Vazgeç artık,şu iki yüzlü kahpeliğinden.
Düşünüyorum.
Hangi sermayeyi kaybettim.
Hangi düzene uşak oldum.
Pranga vurdular da,sanki,ben mi kurtuldum?
Pusu kuruyorlar,yoluma pusu,
Onlarda kazanç hırsı,
Bende Allah korkusu,
Sen,kazanç peşinde koşan genç adam,
Sana sesleniyorum.
Satar mısın şerefini,şanını?
Verir misin bir soysuza,çok sevdiğin,aşkını?
Veremezsin bilirim.
Satamazsın bilirim.
Bir millet davasında,
Ülkü benim sevgilim.
Ne paraya,ne pula,
Satacak adam mıyım,ben ulan!
Sevgilimi soysuza.
Çıkma nolur karşıma,
Sırıtma suratıma.
Yıllarımı kaybettim.
Zindanlara tıktılar,
Ocağımı yıktılar,
Unutma ki,sabrettim.
Sabır taşına döndüm.
Seni ezdiler,seni sömürdüler,
Yüce milletim.
Seni seven bir yiğit,
Yoluna ölecek,
Bir deli kanlı olmak,istedim.
Anlamadı,alçaklar,
Unutma ki,arkadaş,
Biz sabrettikce,direndikçe,
Zalim düzene,
Zalimler,kuduz köpek misali,
Kuduracaklar.

1989