Kudret Kandîlinde Bir Ziyâ İken

Kudret kandîlinde bir ziyâ iken
Tâ ol zamân âşık oldum nûra ben
Gökler yerde iken yer deryâ iken
Üç bin sene hizmet ettim pire ben

Elif lâm sûresin kandîlde gördüm
Aslı bir noktadır sırrına erdim
Şol yedi kapıya yüzümü sürdüm
Cebrâil ile bile erdim sırra ben

Ziyâsından halkeyledi toprağı
Vücûd buldu bu eşyânın menbaı
Cemâlinden zuhur etti aşk bâğı
Bülbül gibi düşdüm âh u zâra ben

O dem cemâline bülbülân oldum
Açtım goncalarım bir gülşân oldum
Hakîkat yolunda bezirgân oldum
Dört bin sene gittim geldim şâra ben

Halk etmeden arşı kürsi âlemi
Şol yeşil kandîle verdik selâmı
Üstaddan öğrendim bunca kelâmı
Bir harf ile heves ettim kâra ben

Emreyledi bu âlemi var etti
Vücûdum evini ulu şâr etti
Bu rûhumu şol âleme sırr etti
Hamdülillah erdim gizli sırra ben

Emretti ademden âleme saldı
Yedi yer yedi gök nûr ile doldu
Yüz yiğirmi dört bin peygamber geldi
Musâ ile bile gitdim Tûr'a ben

Kendimi vücûd-ı ademe soktum
Bu fâni dünyâyı yedi kez yıktım
İsâ ile bile göklere çıktım
Mansûr ile bile durdum dâra ben

Deşt-i Kerbelâyı derc ettim gezdim
Doksan bin kelâmı okuyup yazdım
Nesimî gibi kendi kendimi yüzdüm
Şimdi Pervâne'yim yandım nara ben.