Küçüktüm Şiiri - İrfan Çifci

Ben küçükken,sapanlar vardı,
Ayşen teyzelerin camını kırdığımız.
Parklar vardı uzakta,
Gitmek için abi lazımdı.
Ben küçükken terlikleri vardı, annemizin,
Kerat cetvelini unuttuğumuzda,
Menzil tanımayan.
Ben küçükken uçurtmalar vardı,
Zırt pırt ipi kopan,
Kovalardık ovalar boyu,
Her buluşumuzda kırık.
Ben küçükken ağaçlar vardı,
Tepesine çıkılan,hergün sakat birimiz,
Düşüp evnde yatan.
Ben küçükken babalar vardı,
Saygıdan korkulan,
Harçlık vericek diye gözünün içine bakılan.

Yoktu ki internet cafemiz oyun salonlarımız oyuncaklarımız,
Oynayalım.
Ben küçükken hayatı oynardık...

irfan çifci