Küçüktüm Şiiri - Akif Tütüncü

Küçüktüm
Yatak çarşaflarından yaptığım bez bebeklerdi İlk oyuncağım
Baharın geldiğini anlamazdım topraklar kokmasa
Bir odalı yarı açıktı otel odam
Ne hayallerim vardı ne aşka inancım
Çocuktum
Tanımadığım erkeklerin dokunuşuyla büyüdüm
Hiç biri annemin sütü kokmuyordu
Aynı renkti bütün yüzler
Ondandır pembeye duyduğum nefret
Loş bir zindanda saklardım bebeklerimi
Kıskanırlardı gelenler oyun arkadaşlarımı
Tek oyuncaklarıydım
Benimle oynadıkça büyürlerdi
Bir de
Ne kadar ahlaklı olduklarını anlar acırlardı halime
Çocuktum hep başka kolların dokunuşuyla büyüdüm
Hiçbiri annemin sütü kokmuyordu
Hiçbiri oyuncak bebeklerim gibi bakmıyordu
Küçüktüm
Anne
Senin gibi anne olamadım
Hayallerimi çaldılar
Kocaman adamlar