Şafak Kocabıçak - Küçüktüm Şiiri - Antol ...

cebimde çocukluk ruhum… daha küçüktüm, umutlarım göğe sığmaz, düşlerim rüyayla eş değerdi… bilmiyordum hayallerimin ceplerimden taşacağını…küçüktüm ve ruhum maviyle süslenirdi…

güzel olan ne varsa hayata dair alırdım yüreğime, çiçekler susuz kalmaz, bedende ruhum ölmezdi… küçüktüm ve ölmemeliydi ruhum…

içim de biriken kötülükleri arabesk bestelerde dindirir, yine cesaretle yolculuğa çıkardım… bir sihirli değnek dokunur, “dile benden ne dilersen” ve istediğim olurdu… küçüktüm ve bitmezdi dileklerim…

bilmiyordum gözyaşlarıyla büyüceğimi… çiçeklerim susuz, ruhum ölü, yolculuklarım çıkmaz sokak ve dileklerim askıda kaldı… büyürken boşalttılar kalplerimizden güzel olan ne varsa, her şeyi…