Küçüktük...
Küçük küçük görüyordu gözlerimiz.
Yaşımızı belli ediyordu sözlerimiz
Küçük küçüktü ayaklarımız, ellerimiz.
Küçüktük, küçücüktük...
Kin, öfke, zulüm nedir bilmezdik
Herkesi severdik, Kalbimizde sevgi gülü beslerdik
Büyük hayaller kurar, büyük olmayı düşlerdik.
Herkese vardı bolca sevgimiz
Küçük olabilir miydi kalbimiz?
Hayır! Fazlasıyla büyüktü
..........
..........
Kayıt Tarihi : 23.6.2000 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Teoman Karagöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/06/23/kucuktuk-buyuduk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!