Küçüktü Şiiri - Onur Şenol

Küçüktü
Anadolu yakası
ve ormanlar
Bir kurşun atımı mesafedeydi
sana
aslında tüm rüzgarlar poyraz
tüm soğuklar
boşnak
ve tüm şaraplar
İzmirli bir kız olsaydı
Belki elimin altındaki vites topuzu
yuvarlaklığını kaybedebilirdi…

Üst üste ranzalar
çöpler
sigara izmaritleri
bilumum çamaşırlar var biliyor musun yurdumun üniversitelerinde
-sakız tanesi kadar beyaz oysa
kafelerin masaları
kül tablaları tertemiz
ve çimenler yemyeşil-
belki tüm sorular sana dair
tüm ölümler gerçek
ağladığım tüm şarkılar benim olsaydı
üzülmezdim sen söyleyince

her şarkıda bir duble sarhoş oluyorum
yuvarlak burunlu
ak sakallı ve komik bir ihtiyar
oluyorum
elimde asam olsa bir de
bir de yalnızlığım su katılmamış olsa
hüzünlerimin aynalarında süslesem sarı saçlarını
kurdelesem gül kırmızısı akasya ağaçlarıyla
hem de baharda
hem de güneşin altında
parlasan

güneşin boyu bir santim parmaklarımın ucunda
düşlerim her an gibi yakın
göz yaşlarım asırlar kadar uzun
belki
belki bir bulvar otelinde kaybettim onları
otelin dar pencereleri önünde kaydettim
camlara
oysa saçların hem bir an kadar kısa
hem ömrüm kadar uzun
yaşımın yaşadıklarınca
akranlarım, arkadaşlarım ve kaldırım taşlarının gözünde
ve iskelelerin gözlerinde
ve salkım söğüt ağaçlarının gölgesinde
bir masalım
bir masal yaşımın yaşadıkları
çünkü Atatürk Bulvarı’nda rüyalar yaratırken kendisini
ben bulunamadım kalabalığın içinde
o yüzden herkesin gözünde, herkesin önünde bir düş oldum
kendi kendime

işte buğday saçlı kızım işte
ağlamamı görünmez kılan
içtiğimi yalanlayan
sigaramı söndüren poyraz rüzgarının üstünde
kanatlanmış ellerim, parmaklarım
avuçlarım
kuş olup erketedeki pusucunun dizleri dibine uzanıyorum
gelip beni uyandırmadın diye

ötürdüm ve şorladım tüm uydurmalarıma
uyduruk hayatlar yaratırken
kendini
kendi benimin içinde bir başkası gibi
benlerimin arasındaki
santim santim sevdaları
ayın altında öpüşürken yarattım
yaratılanlar içinde
belki
en ustacası o kırmızı başlıklı kızdı
kuşatır gözlerimi 1 kilometre öteden
ellerim terler
düş olsa da
karanlık olsa da
aramızdaki caddeler
parladığını görürüm en güzel gülen gözlerini
ayartıp yıldızları
kalbime indirip
benden ışısınlar isterdim
ki görünsün tüm aşkımın serseriliği

kelimeler yoğururken oklavamla Anadolu hisarında
sen Ortaköy’e gitmek istersin
buğday saçlı kızım
ufak bir motorla
oysa bana uzak oralar artık
küs şimdilerde şiirlerime bebek sahili
ve Fransız konsolosluğuyla küsüm ben de
çiçek pasajıyla da
Büyükparmakkapı sokağıyla da