Küçükşapçıda Kış Şiiri - Nurettin Sevim

KÜÇÜKŞAPÇI'DA KIŞ

"Hamas çakılı"ndan çıksam yukarı.
Yüzüme çarpar soğuk rüzgarı.
"Şapçı Karşısı"nın meşhurdur karı.
Karları küreyip atasım gelir.

Kış gelince karlar yağar diz boyu.
Zannedersin batı değil de doğu.
Tipi eser, pek dondurur soğuğu.
Yorganı üstüme örtesim gelir.

Kar yağınca ova bayır düz olur.
Kuytu yerler güneş görmez guz olur.
Yerler sırlar, yollar donar buz olur.
Pabucuma zincir takasım gelir.

Düşe kalka çıktım "Garaoluğu"
"Gocalan"a geldim aldım soluğu.
Unutulmaz "Şapçıgıran" soğuğu.
Karların içine batasım gelir.

Sular donar, buzlar sarkar saçaktan.
Rüzgar eser, girer köşe bucaktan.
Ekmek bile tatlı gelmez ocaktan.
Ateşi koynuma koyasım gelir.

"Boztepe"nin duman olur başında.
İzim vardır toprağında, taşında.
Mart ayında, "zemheri"nin kışında.
"Kazmayı, küreği yakasım" gelir.

"Eski Mart"ın soğuk olur "dokuz"u.
"Eşek alıp, beygir satar" "otuz"u.
Saman bitip öldürdüm mü öküzü.
Deriyi avluya ardasım gelir.

Nurettin SEVİM