Küçükşapçı Köyü Şiiri - Nurettin Sevim

Vilayetim Balıkesir.
İlçemizdir bizim Havran.
Köyümüz Küçükşapçı’dır.
Onu gören olur hayran.

Tepede “Dede Mezarı.”
Fazladır okuryazarı.
Cuma “Havran’ın pazarı.”
Paran varsa hemen davran.

Doğumuz; “Deve Güreşi.”
Doğuyor sabah güneşi
Herkesin vardır bir işi.
Böylece geçiyor zaman.

Yan tarafı “Gaya başı.”
“Sarı yoldan, Koca Taşı.”
“Bakacak” köyümün başı.
Üst başına deriz “Gıran.”

“Martta kapıdan baktırır
Kazma küreği yaktırır.”
Dokuz öküzü attırır.
Unutulmaz “Şapçı kıran.”

“Sarı Tepeden” bakışı.
Coşkun sellerin akışı.
Çetin olur kara kışı.
Ayaz olur, tipi, boran.

Bayramların “Sekitmesi.”
“Deve” olur son gecesi.
Köylülerin eğlencesi.
Birlikte yaparız bayram.

Saban sürer, buğday eker.
Orak biçer, demet çeker.
Çavdar döver, düven sürer.
“Meciyle” alırız harman.

Bulgur döver “Dibek taşı.”
“Tarana” yemeğin başı.
Ana yemek” Bulgur aşı.”
Yanında içeriz ayran.

Sabah öter “Guguk kuşu.”
Düğünlerde olur “Goşu”
“Kara oluğun” yokuşu.
Dizlerimde kalmaz derman.