Küçükşapçı Havası Şiiri - Nurettin Sevim

Şapçı’nın havası düşmüştür dile.
Buz gibi uzanıp yatasım gelir.
Öyle serindir ki, yaz günü bile.
Üstüme yorganı atasım gelir.

Kış gelince karlar yağar diz boyu.
Zannedersin batı değil de doğu.
Tipi atar, pek dondurur soğuğu.
Ateşi koynuma sokasım gelir.

Koca Çınar kim bilir kaç yaşında?
Bereket var ekmeğinde aşında.
“Mart ayında zemherinin kışında.
Kazmayı, küreği yakasım gelir.”

Bahar gelir koyun kuzu yayılır.
Yavru kuzu anasından ayrılır.
Seher vakti koyunları sağılır.
Kuzuyu koyuna katasım gelir.

Bahar günü duman olur başında.
İzim vardır toprağında taşında.
Göktepe’de bir pınarın başında.
Orman havasını kokasım gelir.

Ne kadar yaksa da karı ayazı.
Özlerim kışını ben bazı bazı.
Ayrıyım köyümden böyleymiş yazı.
Hasreti içimde tutasım gelir.