Küçükşapçı Başkadır Benim Köyüm

Gayabaşı doğar sabah güneşi.
Erkekleri sever yağlı güreşi.
Maşıngada yanar odun ateşi.
Maşası başkadır benim köyümün.

Gırantı kesilir, çakıl açılır.
Toprak tava gelir, tohum saçılır.
Bahar olur, gobar çalı açılır.
Meşesi başkadır benim köyümün.

Köyde herkes lakabıyla söylenir.
Düğün olur siyir ile eylenir.
Bayramlarda deve yapar eğlenir.
Neşesi başkadır benim köyümün.

Melik örmüş salmış ince beline.
Baş bağlamış kına yakmış eline.
Fatma, Dudu, Gumru, Hatça, Emine.
Ayşe’si başkadır benim köyümün.

Düğünde yükseğe urgan gerilir.
Üzerine mendil, yazma serilir.
Coplar aşırılır, ata binilir.
Goşusu başkadır benim köyümün.

Garaoluk ile Dallı Bunarlar.
Bunarın önüne ahar koyarlar.
Bunar suyu ile bahçe sularlar.
Bahçesi başkadır benim köyümün.

Karlar yağar ova bayır düz olur.
Kuytu yerler güneş görmez guz olur.
Ayaz olur sular donar buz olur.
Garşısı başkadır benim köyümün.

Nurettin SEVİM