Çocuktu, aklı yetmezdi
Abi derdi, güvenmezdi
Sızlanır-nazlanır güya avunurdu
Sonu gelmeyince, kanatlarıma sığınırdı.
Sevgi dolu gözlerle bakardı
O sevginin altında
Kimbilir neler yatardı.
Bunlar geçinceye kadar
Kardeşliği unutur
Aklı başına gelince
Süt dökmüş kediye dönerdi.
Kayıt Tarihi : 23.6.2009 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!