Üstüme sensizliği takıp çıktım bugün!
Şehrim dört duvar oldu önümde..
Perişan olan duygularımla birlikteyim şuan,
Her zaman yanından geçtim çiçekler bile solmuş bugün!
Sonbahar çöktü kahrolası hislerime.
Bugün hırçın Karadeniz her zaman ki gibi içim gibi,
Sokağımdaki çocuklar sevmiş büyümüşler biz gibi,
Ve sokağın sonundaki Fatma teyze ölmüş çocukları satıyormuş evini..
Zaman sarmış kefeni.
Aynaya baktığımda yaşlanmış dedenin sonunda ben olduğumu farkettim.
Kayıt Tarihi : 29.12.2014 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!