Küçükken hayallerim büyüktü.
Büyüdükçe küçüldü.
Dar dünyalara sığmaya çalıştım, dar hayallere.
Kendimi aradım bir süre bulamayacağım yerlerde.
Ve bunalacağım yerlerde.
Gülmeyi unuttum bazen.
Bazen de ağlamayı.
Unuttum ölümü unuttum.
Boş heveslerle oyalandığımı.
Hayatın oyun ve eğlence olduğunu.
Hayatın amacını unuttum.
Ve unutunca unutulacağımı unuttum.
Ben unutunca seni unutmadın sen beni.
Ben unutsam bile seni.
Güneşe aya unutturmadın beni
Ekmeğe suya havaya unutturmadın.
Ben unutsam bile seni.
Sen bana nefes verdin.
Heves verdin ki.
Belki hatırlarım seni.
Ama ben yine unuttum.
Vereni, verme nedenini.
Affet Yarabbi affet.
Biz aciz biz müflis.
Kayıt Tarihi : 4.10.2019 02:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!