Küçük Yaram Şiiri - Uğur Tatar

Küçük bir yaram vardı,
Tam şuramda.
Kanıyordu ara ara,
Kabuk bagladı zamanla.

Annem derki sakın oynama iz kalır sonra....

Bende çocuklar gibi söz dinlemez,
Oynardım onunla.
Tam geçecek derken,
kaldırırdım kabugunu.
Yeniden kanardı yaram,
Yeniden ilk halini alırdı yaram.
Kanardı yine yeniden...

Şimdi büyüdüm,
Yine bir yaram var benim.
Oynarken düştüğümde olmayan,
Merhem sürünce geçmeyen,
bir yaram var benim yüregimde.

Gizlediğim sakladığım,
Kanını içime akıttığım,
Kabugu sanki hiç iyileşmeyecek
Ömrümce taşıyacagım bir yara

Aşk yarası bu
Tek merhemi aşkı
Ve hep benimle