Küçük Yağız Tay Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Tozu dumana kat, bulutlarla koş, güneşle, zamanla yarış
Yağız tay koş, yel gibi, rüzgâr gibi koş
Aman verme yorulmana
Aş çitleri, aş yoncalığı
Merayı, çayırı
Güzelliği on dört yaşındaki
Kız misali
Sıra dağların başında duran
Ay gibi
Sarıl kendi güzelliğine
Eşkıyası bol
Dünya'ya anlat kendini

Her günü isyana gebe
Zeytin renginden
Yelesi boynundan akan
Ala paça
Ayak sesleri
Bir şafak vakti
Sabaha dolan
Tay
Acılarınla ağlatma beni, ağlatma kâinatı
Aydınlığa doğru koş, şu sancılı yaşamda, yorulma, ben gibi

Durma koş, rengi kapkara, küçük yağız tay, Yolunu şaşırma
Sakın şaşırma
Kor bir sevda uğruna
Gönül bağını
Bağla yüreğine
Canım benim bir hışımla
Al başını git
Sineni vur yollara, özgürlük uğruna

Zaman karmaşası içinde
Hiç ardına bakmadan
Buz saçaklarını
Kıra, kıra
Kendini
Kazığa bağlatmadan
Dizginlere vurdurmadan
Dövene
Furğuna
Kotana koşturmadan
Sırtına kimseyi bindirmeden
Karlı dağları
Aş
Koş
Gideceğin yere kadar

Sevdiğim yağız tay git, dönme geriye dönme
Su içtikleri gözlerin, göllerin
Otlandıkları yaylaların
Üzerinden süzülen
Turnaların
Bulutlara bindiği gibi
Özgürlüğe doğru süzül sende
Severim seni severim, yağız küheylan tay
Ben gibi! Derdini içine atıp, kötü günlere teslim olma

Mehmet Çobanoğlu
07.08.2023
İstanbul