Bir küçük simitçiyim caddenin köşesinde.
Üzerimde yamalı elbiselerim, yüzümde acı bir gülümseme ile.
Ayakkabılarımın uçları delinmiş parmaklarım görünüyor.
İçimde sebebini anlayamadığım bir sevinç var gözlerime yansıyan.
Her gelip geçen simit alıyor benden küçücük ellerime şefkatle dokunarak.
Kimi karnı acıktığından kimi ise bana karşı duygusallığından.
Umutlarım çok büyük benim yarınlara dair.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta