Bir küçük simitçiyim caddenin köşesinde.
Üzerimde yamalı elbiselerim, yüzümde acı bir gülümseme ile.
Ayakkabılarımın uçları delinmiş parmaklarım görünüyor.
İçimde sebebini anlayamadığım bir sevinç var gözlerime yansıyan.
Her gelip geçen simit alıyor benden küçücük ellerime şefkatle dokunarak.
Kimi karnı acıktığından kimi ise bana karşı duygusallığından.
Umutlarım çok büyük benim yarınlara dair.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta