Küçük şeyleri sevdim ben
Hala özlerim iki kulaklı saatimizi
Duvar halımız ilk arkadaşımdı
Resimleri ilk düşüm
Geyikleri avlamak hiç aklımdan geçmedi
Çocuk gibiydi bir havlunun üstünde
Yalanda olsa konuşurdum onlarla
Tren resimli saatti bütün zamanlar
Rayları bir tek babama uzanırdı
Gülümsemesiydi güneşin doğuşu, zamanın
Bütün iklimlerim annemdi
Ama ben en çok sonbaharını sevdim
Öyle kuruydu ki gözlerim
Yağmurunu yağmurum bildim
Kayıt Tarihi : 30.10.2013 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!