Sen, küçüğümsün
Sen, taze bir korsun
Aslında büyüğümsün
Çünkü tutku doruğumsun
Derken...
Kısa bir süre önce söndüremedik
İçimizdeki dehşet yangını
Kalplerimizde öremedik
Mesafe duvarını
Kapıldık örülmüş duygulara
Tamamlanmış bir arzuya
Hataydı bu
Birleştikten sonra
Kan kanı çeker derler ya
Sende kapılırken bu fırtınaya
Öldürdük herşeyi en sonunda
Kalıplaşmış törelere döndük bu aşkta
Bu geçerli değil bana sorarsan
İçimin titrek çocuğunda
Sen geçerli kıldın
Değişmez yasalarında
Şimdi
Son dakikalardayım
Sana son kez bakıyorum
Son kez süzüyorum yüzünü
Son kez hatırlıyorum
Nadir görülen anıları
Son kez hissediyorum
Son öpücüğünü
Elveda
Kimbilir, belki de sonsuza kadar elveda küçük sevgilim
Seni sevdim, seviyorum
Sana ucu görünmeyen bir değer veriyorum
Töreler soğuttu bizi
Daha doğrusu seni
Benim sevgimse
Boşa gitti
Aklım sendeyken hala
Elveda sana, elveda
(21 Kasım 2002 P. be)
Deniz ErakKayıt Tarihi : 20.10.2006 23:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!