Artık biz sadece kelimelerde evliyiz.
Asırlardır gayri meşru hikayesiyle,
Asıl sevdaların yazıda birleşmesiyle,
Leyla ve Mecnun gibi hayaliyiz.
Seni nasıl seveceğim küçük sevgili?
Sözlerime alınma, onlar aslında birer kuş;
Göğe karşı huşu duymakla ilgili,
O kapı dudaklarında gizli.
Seni nasıl seveceğim küçük sevgili,
Sözlerime alınma, onlar aslında birer kuş.
Ama seni zirveye çıkarıyorsa ters yokuş,
Gözlerime karşı bulutlarla çevrili.
Sana laf anlatacağıma dua ederim ki,
Çiçek yerine koklamayayım afyonu.
Sevgim için ant içerim, ufuktaki şimşek gibi çeperimde;
Şafak kadar kalbimde özümsenirdi özlemin yoğunluğu.
Aşk oyununun bir parçası değilim, bana güven.
İçime doğru esen meltemin berraklığısın sen,
Ve yapışmış iki kalple aralanır gökyüzü.
Yük olmuş sevginin fazlası.
Yüreğin kaç kaya parçası?
Bazı cevapsız soruların sonu keder.
Aynayı bırak yüzüme bak,
Şiirlerim denizi arayan ırmak;
Kayaları dağıtmak için izin ver yeter.
Ta peşinden giderek dayandım çıkmaz sokağa,
Bu yüzden özlem ölümden beter.
Yoga bedenimi nasıl esnetiyorsa,
Sevgin de ruhumu esnetirdi yalan bile olsa.
İnsanı gece 4’te yatırır şu yarım aşklar,
Yalnızların hikayesi iki kişiyle başlar.
Acaba yalnızlığımı bitirmek sana ağır mı geldi?
Bin sayfalık kitaba başlamak gibi.
Seni aklımdan çıkarsam da elde var yara,
Bu bir entelektüelin çözemeyeceği bir denklem.
Yazık oldu yıldızların adlarını öğrettiren duygulara,
Ama yeni biri geldiğinde kalmaz hiçbir problem.
Kayıt Tarihi : 16.9.2019 17:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!