Küçük Serçeler Şiiri - Erkan Ergin

Serseri hayatın içinde bir an oh molası yok mu?
Kalmadı mı artık annelerin bitmeyen , sonsuz sabrı
Her problemi çözen,kucağı cennet, mucize anneler,
Salya sümük ağlayan çocuğun limanıydı nemli gözler.

Şimdi kreşlerin duvarlarında çınlıyor anneye özlem
Çocuklar açmısınız? doyuruyor mu sizi yemekler?
Nerede anne? bir dilim ekmeğe sürülmüş yağlı reçel,
Her gün servise biner, ardında pencerede yok bir el.

Hepsi artık düzenli saat gibi kurulan mekanik robot,
Odaları dolmuş oyuncaklar, boyalar yalnız dört duvar
Sırtlarına konmuş yük,içlerine doldurulacak bir hayat
Sevgi dolacak çuvala ama çok meşgul sevgili anneler

Bu gün yine kreşin yüksek duvarlı parkında oynadılar
Annelerin ellerinden tuttukları güneşli resimler çizdiler
Çiçekli yollar, mutluluk, neşe yapıp sonra sildiler
Sanmayın hepsi çok mutluydu, gözleri hep gökyüzünde,

Annelerden haber getirir diye küçük serçeleri beklediler

Erkan ERGİN