yeri geliyor
nefret de sanki narin bir çiçekmiş gibi
itinayla biçimlendirilip
sunulabiliyor sevdalıya
biz ki yeminlerimizi tuttuk
gönlümüzün en rahat haliyle
biz ki yengeye yan gözle bakanın
biz ki katili delikanlıları
zaman geçiyor
hayat sıfatını acımasızlığa
dönüyor
gözlerin bir bir kapanıyor
ellerin eriyor güneşte
zaman geçiyor
aşk acımasız bir gölge olup
mezara düşüyor
selvi ağaçları kıskanıyor
çimenarası nağmelerini
zaman geliyor
telefon yüze kapanıyor
olabiliyor tüm bunlar
ben cok sonra itiraf ettim bilirsin
senden başka kadınlarım da oldu
kiminin senden sulu gözleri
kimi sen kokuyor
kimine senden kaçıyordum
artık daha belli
yeri geliyor
sakin ve görkemli mezartaşları gibi
siluetlerim oluyor
hayat içinde
biz ki yeminlerimizi unuttuk
vicdanımızın en suskun haliyle
biz ki yengeye yan gözle bakabildik
biz ki kenar mahalle delikanlıları
zaman geçiyor- hızla
ne yazık
ömrü geçiremedik
bir kızla
zaman geçiyor
yaralar kapanıp
yerine yenileri
bahar çiçekleri gibi
bir ukala müjdeyle
açılıyor da açılıyor
zaman geçiyor
dost dediğin laf
yar dediğin mısra oluyor
anılar satılıp
tekrar alınıp
bir uygun vakitte
en çaresiz halimizde
yeniden
satılıyor da satılıyor
ben çok sonra itiraf ettim bilirsin
salt ellerini tutabilmek için
kaç kalbi kırdığımı
onları senle yorduğumu
evrenin tek yıldızı gibi
özüne doğduğumu
biz ki yeminlerimizi tuttuk
boynumuz eğilmedi yanlışa
biz ki yengeye esas duruş
biz ki kenar mahalle delikanlıları
küçük şarkılar mırıldanırdık
büyük rakılarla
kadeh kıbleye dönük
inanç ölüme
günahımız kadar olamadı sevabımız
biz ki yanlışı sevmezdik
biz ki sakin adamlar
biz ki kenar mahalle delikanlıları
bir yengeye vurulduk
tam ciğerimizden vurulduk
bir dağıldık
pir dağıldık
dedim ya;
hayat öğretiyordu
mesleğini fazla ciddiye almış bir
başöğretmen edasıyla
insana hayatı
“yengeniz” diyordu
“gün gelir de yariniz olursa şaşmayın
ancak o da gidecektir
dost dediğin o karamsar
her zaman baki ölecektir”
ben çok çok sonra itiraf ettim biliyorsun
yari hayata satan
pezevengin biri olduğumu
biz ki hiç ihtimal vermezdik buna
biz ki umut doluyduk
biz ki gülüyorduk
biz ki kenar mahalle delikanlıları.
Kayıt Tarihi : 25.9.2001 03:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

biz ki umut doluyduk
biz ki gülüyorduk
............Çok güzel bir şiir.. Nefis bir gözlem yeteneği, dudak kıvrımlarında gizli içten içe bir ironi; Ve usta bir kalem.. Okumaktan haz duyduğum, zaman zaman kendi gençliğimi, yaşadıklarımı yudumladığım dizeler..Kutlarım dostum..
Beğenmiyorum
Rengi, kokusu, tadı
Hoşuma gitmiyor
Ne zaman masamda uzun süre kalsa
O gecem iyi bitmiyor
Aslında ben, içki sevmiyorum
Güvenmiyorum
40 yıllık tecrübeme
Hala bilmiyorum
Ölçümü, dozumu, ayarımı
Sürekli etkiliyor kararımı
Aslında ben içki sevmiyorum
Korkuyorum
Esiri olmaktan
Karanlıklarında kaybolmaktan
Aslında ben içki sevmiyorum
Benim asıl sevdiğim
Canımın istediği
içkinin getirdiği
Koyu bir sohbet
Derinden muhabbet
Erol Atmaca
TÜM YORUMLAR (2)