Sema'ya
ölü çalıyordu etraf
ben ölü dokunuyordum o gün.
oda da bilmedigim nice ruh,
gozlerde ise yavsak bir acı.
kanayan kırmızı affetmıyordu kimseyi...
kücüktük ölümü beklemicek kadar,
vur deseler her an vurur,
oyna deseler her an oynardık.
korku dolu bardaklar
uzaktı bedenimize...
sonra o kahpe sela okundu
ben dolambaclı cıplak adımlarla ilerledim
ölü calıyordu etraf
affetmıyordu tiz sesler kulakları
gözlerde ise yavsak bir acı
kücücüktük ölümü istemeyecek kadar
megersem ögrendimki
fırtınalı bir denizde
kücük bir sandalmısız..
Kayıt Tarihi : 11.7.2000 01:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!