Bir garip şeydi yaşamak,
Umudu yaşatmaksa güç.
İllaki sarılmalı mı hayata?
Umut ölür mü yoksa?
Küçük bir pencereden,
Gökyüzüne bakmaktı hayat.
Bazen gökyüzü kadar büyük,
Bazen pencere kadar küçük!
Biliyor musun?
Mutsuzluğu hiç aramadım ben.
İki kişilik bir saklambacın kahramanlarıydık.
O hep beni buldu!
O gece bir tuhaftı içim
Yine hiç uyumamıştım
O lanet gecenin sabahı
Ben neden o kaldırımdaydım?
Kayıt Tarihi : 27.8.2000 09:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!