Küçük oğlum. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Ruyamda gördüm
Küçük oğlumu
Onbeşyıl önceki
Çocuk halini.
Defalarca öptüm
Ela gözünü
Yıllar varki
Görmediğim yüzünü.
Meğer neler kaybettirmiş
Geçerken zaman.
Böylesine hiç
Anlamamıştım
Ne çok sevdiğimi
Sarıldığım an.
Baba diyordu
Sevgiyle bana,
Gerçi seni hiç
unutmadım ama
yağmurlarda bir
başka geliyorsun
aklıma, üşüyormusun
diye bakarken cama
Anneside üzgün
Gözleri yaşlı
Yürüyoruz hep birlikte
Yan yana.
Sımsıkı tutuyorum
Minik elini.
Üzgün ve çaresiz
Bana bakarak
Ve minik gözlerinden
Yaşlar akarak
Son dileğini
Söylüyor bana;
Bizden ne kadar
uzakta olsan,ne olur
bizi unutma baba.