Küfür kol gezerken içimizde kılıç kuşanıp,
Üşeneriz,müezzin Bakî misil nidalarını çınlatırken
Çürümüş kalp ve mağrur nefsle
Üstün örteriz hayırların,
Riyaya bulanmış selâmla.
Tutamadığım tövbelerle arınır mı,
Şu pişmanlığım?
Nazlanmak hak peygambere?.
Mevla’dan aman dilerken
Ünsiyet ne gezer yollarında, yoklarım gönlümü,
Narında sıfırlanır nedametim.
Atmışım bu canı yem misali.
Canın gıdası olur mu abur cubur ey fani.
Azıcık aşım,olur katında kurtuluş kapım.
12.04.2010
Elbistan
Kayıt Tarihi : 12.4.2010 15:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!