Evreni düşün;
fırtınalar kopan,
yaşam belirtisi olmayan gezegenleri düşün mesela.
Her bir gezegeni
bir insan yerine koy.
İşte sen
küçük, mavi, soluk noktasın.
Sende çiçekler açıyor.
Sende denizler var,
nehirler var.
Sende hayat var.
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 19:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!