Sıra sıra dizilmiş küçük küçük evcikler,
Her birinin içinde bir insan yatıyormuş.
Sorsak şu yatanlara acep ne diyecekler,
Sıraları gelenler oraya gidiyormuş.
Kahkahası çınlattı yer yüzünü bir zaman,
Gün oldu öfkelendi kırdı tabak çanağı,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Yaşarken unutmadan... Sonu... Yüreğine sağlık Mehmet bey... Güzel ve hatırlatıcı şiirinizden dolayı kutluyorum sizi...
Mehmet abim hepimizin gideceği yer o küçük küçük evcikler değil mi?
Güzel ve ders alınması gereken bir şiir.Kalemin daim olsun abim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta