Küçük küçücük bir kızken
Unutacak mısın yüreğim?
Bir kurdele bir pabuç yüzünden
Unutacak mısın yüreğim?
Simdi de onulmaz korkundur
Evde ekmeğin tükenmesi
Un biter, ekmek biter, gelsin ödünçler
Unutacak mısın
..........
..........
Kayıt Tarihi : 15.7.2000 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülten Akın](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/07/15/kucuk-kizin-turkusu.jpg)
Ne kadar sıkıntı çeksek de güzel geliyor insana.Ama bazı yaralar da çocuklukta alınıyor.
Şiir ne güzel demiş *bir kurdele bir pabuç yüzünden yüzünden unutacak mısın yüreğim, çektiğin onca sıkıntıyı ...?
Düşündüm de yokluk zamanlarının çocuklarının en büyük sevinci alınan yeni bir pabuçtu Ya bayramdan bayrama , ya da yıldan yıla alınırdı...
İşte o yeni pabuç alındığında dünya birden güzelleşirdi...Sabah olduğunda büyü bozulur, yokluk sıkıntı hatta açlık yerli yerinde duruyordur.
Birde savaş görmüş nesiller var ki onların çocukluğu hepten yokluk ve acıydı. Bunu babamdan dinlerdim uzun uzun...Her seferinde gözlerim dolardı...
Şimdilerde bolluk içinde yüzen çocukları mutlu etmek nasıl da zor. Bu demek değildir ki bütün çocuklar refah içinde... Bir yerlerde, çocukluğu yara bere alan yığınla çocuklar var. Keşke olmasa...Bütün çocuklar güzellik içinde yaşasa...
Güzeldi şiir oturup düşünülesi.
Son kısasına gelince ,"unutmayın ama, bağışlayın" dedim.Kin gelecek olan güzel günleri de zehirler...
Yine de o şartlarda yaşama tutunup hayatta kalmışsınız.Ya küçücük yaşında, hiç suçsuz ölüp giden çocuklar....? Yaşmak da bir şanstır...
Sabahın ilk şiiriydi...Dalıp gittim rahmetli babamın anılarına. Hep derim ya bazen bir mısra koca bir yaşamı anlatır. Bu da şiirin gücü olsa gerek.
Kutluyorum güne düşen şiiri. Teşekkür ediyorum.
Rahmetli şaire saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (3)