Küçük Kızıl Şiirler Şiiri - Alihan Cengiz

Şiir1- ‎
yeryüzünü şereflendirmiş bir cemre'nin
verdiği umut kadar taze ve berrak
adı umut koyulamamış bir çocuğun ileride duyacağı pişmanlık belki bir cemre düşmemiş olacak,
yada düştüğü iletilmemiş, umutsuz olana
düşecek bekle kendini hiçbir şey sanmayan çocuk;
bekle: düşecek cemre
hiç bilinmeyen yere
düşecek
düşe
düş...

Şiir2-
‎ Adıyla kızıl rüzgarlar estiren kadın...
diyor ya kitabın orta yerinde;
'biyografine sığmayacak kadar güzelsin! '

Şiir3-
‎ bir ayrılık düşünün feryadı düşüyor toprağa cemre diye
kadının kızıl saçları hiç yok yere geçiyor ortalık yerden
bir dağın durduk yere konuştuğu oluyor
kadının adı ve gidişi gibi
durduk yere * hiç sebeb yok iken;
kadın gelip geçiyor görülmesi zor bir rüya gibi
adam da diyor ya; kızıl saçından, gözüne
gözünden dizine aşığım ona! '

Şiir4-
Kutsalsızlığın içindeki en büyük kutsallık
yaşamdan güzel gözlü kızıl saçlı kadın
seni sevmek ne büyük iş! ..

Şiir5-
‎ Kadının kızıl saçları o kadar güzel şarkı söylüyordu ki,
bir dinsizin hayatını yaşayan gizli bir dindar gibiydi
belki de ölmüş bir acıyı taşıyordu sırtında
hiç belli etmeden konuşuyordu
darağacında yeşeren çiçekler gibi
o kadar güzeldi
bir o kadar da hayır diyordu...

Şiir6-
Acının hapishane işi bir dövme gibi işlendiği sesinde
bir daha olmayacaktının satır aralarını düşerken
bilmek, güvenmeye yetmiyor diyen bakışlarla
herkül gibi;
yıkılan bir tapınağı omuzlarıyla ayakta tutmaya çalışarak
ilgisini, ilgisizliğin çekitği kızıl saçlı kadına yalvarırken
hep hayır cevabını aldığında
adam artık cümlelerin ulaşabileceği yeri geçmişti
dirilmek için; evet bekliyordu belki de...