rüyamı gördüm gene
bu sefer daha net, daha derin
suyun dibinden bakıyor doğmamış kız çocuğum
gözleri nemli, kızarmış
ömrümün denizinin tuzundan mı
yoksa hala annesini bulamamamdan mı
kızıyor bana, gözleri yaşlı
ömrüm ağır geliyor artık bana
ben ona yaklaştıkça, o benden uzaklaşıyor
ah o dalgalı saçlı küçük kız çocuğu
o yeşil gözlerin deliyor içimi
utanıyorum varlığımdan, harcadığım boş zamandan
sonra dalıyorum suyun karanlığına
kayboluyor gözlerim
ama hissediyorum, duyuyorum onu içimde
neredesin diyorum
cevap vermiyor
nereye gideyim diyorum
cehennemin dibine diyor
ben zaten oradayım
ama o bilmiyor...
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 02:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!