Kücük Kiz Büyük Ana. Şiiri - Fatma Ay

Fatma Ay
48

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kücük Kiz Büyük Ana.

16 Aralik'ta geldi dünyaya.
Sevindi ana,baba,akraba.
Agliyordu,her bebegin agladigi gibi.
Hayati boyunca aglayacagini,nereden bilirdi.
Hic kimse bilemezki,gelecegini.

Yillar sonra kücük kiz 13 yasinda.
Özendi,komsusu Birsen ablaya...
Karar verdi,onun gibi pilot olmaya.
Nereden bilirdi,hevesi kalacak yarida.
Dengi dengine diye verdiler Sazaklar'a.

Kücük kizin hayalleri kaldi yarida.
Bir gün dayi oglu dikildi karsisina.
Gelmisti onu okuldan almaya.
Ne bilsinki,dayi oglu olacak ona koca.
Eve gelince,tesekkür etti dayisina.

Siyah önlük, beyaz yaka.
Elinde kitaplariyla kacirdilar...
Kücük kizi dayi oglu'na.
Zorla oturttular nikah masasina.
Dediler... Imzala.

Kücük kiz ne oldugunu anlamadan...
Arkadaslari oynarken sokakta.
O oturtuldu nikah masasina.
Büyümüstü,büyütülmüstü bir imzayla.
Bütün hayalleri yikilmisti bir anda.

Sonra,sonra sigindi kücük kiz,Allah'a.
9 ay 10 gün sonra,birden oldu ana.
Kücük kizin verdiler yavrusunu kucagina.
Kücük kiz oldu, kücük ana.
Gene sigindi,yavrusu kucaginda...
Gene sigindi Allah'a.

Kücük ana saskindi,perisandi.
Ne oldugunu anlamadan,anlayamadan...
Oldu 2.kez ana,bakti kaldi ogluna.
Koca,ya koca,ickide ve kumarda.
Dayanamadi, dayanamadi kücük ana.

Dayanamadi, bu kadar haksizliga.
Dayanamadi, dayaga, yokluga, perisanliga.
5 yil sonra, verdi kocasini bosamaya.
Aldi yavrularini yanina, onlarla basladi...
Yeni ve kendice güzel bir yasama.

Yillarca calisti, cabaladi.
Okudu, okuttu, büyüdü,büyüttü.
Meslek verdi yavrularina.
Kendisi'de ulasti istedigi makama.
Ya sonra..?

Beyaz, al, yesil,mavi.
Hasretti bu renklere kücük ana.
Erkekleri cagirir, bu renkler diyordu anasi ona.
Eksik etek, adi birde dul'du ya.
Hasretti bu renklere kücük ana.

Kizi ilk maasini aldiginda...
Almisti kirmizi kazak ona.
Paketi verirken:Kirmizi cok yakisiyor...
Sana ana
Kücük ana onu giydi, utana,sikila.
Eksik etek, adi dul'du ya.

Kücük ana düsünüyordu, kara kara.
Yavrulari büyüdü...
Birde yuva kuracaklardi ya.
Sonra, sonra kizi gitti.
Kilometrelerce uzaga.

Bir zaman sonra...
Kücük ana, oldu büyük ana.
Yillarca bakti torunlarina.
Oglu'da evlendi kurdu kendine yuva.
Simdi, simdi Allahla basbasa büyük ana.

O ana iste burada, yanimizda...
Karsimizda, önümüzde arkamizda...
Sagimizda, solumuzda.
Sahip cikalim böyle analara.
Son söz olarak'da.
Dünya anneler günü.
Kutlu olsun bütün analara.

Fatma Ay
Kayıt Tarihi : 27.6.2004 01:24:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Halit Beşvakit
    Halit Beşvakit





    Kücük Kiz Büyük Ana.

    16 Aralik'ta geldi dünyaya.
    Sevindi ana,baba,akraba.
    Agliyordu,her bebegin agladigi gibi.
    Hayati boyunca aglayacagini,nereden bilirdi.
    Hic kimse bilemezki,gelecegini.

    Yillar sonra kücük kiz 13 yasinda.
    Özendi,komsusu Birsen ablaya...
    Karar verdi,onun gibi pilot olmaya.
    Nereden bilirdi,hevesi kalacak yarida.
    Dengi dengine diye verdiler Sazaklar'a.

    Kücük kizin hayalleri kaldi yarida.
    Bir gün dayi oglu dikildi karsisina.
    Gelmisti onu okuldan almaya.
    Ne bilsinki,dayi oglu olacak ona koca.
    Eve gelince,tesekkür etti dayisina.

    Siyah önlük, beyaz yaka.
    Elinde kitaplariyla kacirdilar...
    Kücük kizi dayi oglu'na.
    Zorla oturttular nikah masasina.
    Dediler... Imzala.

    Kücük kiz ne oldugunu anlamadan...
    Arkadaslari oynarken sokakta.
    O oturtuldu nikah masasina.
    Büyümüstü,büyütülmüstü bir imzayla.
    Bütün hayalleri yikilmisti bir anda.

    Sonra,sonra sigindi kücük kiz,Allah'a.
    9 ay 10 gün sonra,birden oldu ana.
    Kücük kizin verdiler yavrusunu kucagina.
    Kücük kiz oldu, kücük ana.
    Gene sigindi,yavrusu kucaginda...
    Gene sigindi Allah'a.

    Kücük ana saskindi,perisandi.
    Ne oldugunu anlamadan,anlayamadan...
    Oldu 2.kez ana,bakti kaldi ogluna.
    Koca,ya koca,ickide ve kumarda.
    Dayanamadi, dayanamadi kücük ana.

    Dayanamadi, bu kadar haksizliga.
    Dayanamadi, dayaga, yokluga, perisanliga.
    5 yil sonra, verdi kocasini bosamaya.
    Aldi yavrularini yanina, onlarla basladi...
    Yeni ve kendice güzel bir yasama.

    Yillarca calisti, cabaladi.
    Okudu, okuttu, büyüdü,büyüttü.
    Meslek verdi yavrularina.
    Kendisi'de ulasti istedigi makama.
    Ya sonra..?

    Beyaz, al, yesil,mavi.
    Hasretti bu renklere kücük ana.
    Erkekleri cagirir, bu renkler diyordu anasi ona.
    Eksik etek, adi birde dul'du ya.
    Hasretti bu renklere kücük ana.

    Kizi ilk maasini aldiginda...
    Almisti kirmizi kazak ona.
    Paketi verirken:Kirmizi cok yakisiyor...
    Sana ana
    Kücük ana onu giydi, utana,sikila.
    Eksik etek, adi dul'du ya.

    Kücük ana düsünüyordu, kara kara.
    Yavrulari büyüdü...
    Birde yuva kuracaklardi ya.
    Sonra, sonra kizi gitti.
    Kilometrelerce uzaga.

    Bir zaman sonra...
    Kücük ana, oldu büyük ana.
    Yillarca bakti torunlarina.
    Oglu'da evlendi kurdu kendine yuva.
    Simdi, simdi Allahla basbasa büyük ana.

    O ana iste burada, yanimizda...
    Karsimizda, önümüzde arkamizda...
    Sagimizda, solumuzda.
    Sahip cikalim böyle analara.
    Son söz olarak'da.
    Dünya anneler günü.
    Kutlu olsun bütün analara.


    okudum ve duygulandım gözyaşları böyle gelir gözden.. şiir mukemmel hayat acı olsada 10 puann sağşıllı ve huzurlu bir yaşam diliyorum

    Cevap Yaz
  • Mehmet Tekeci
    Mehmet Tekeci

    MÜTHİŞ BİR ÖYKÜ..AYAKTA DUARABİLMEK BÜYÜK MARİFET.BAŞARMIŞSINIZ NE MUTLU...

    SAYGILARIMLA..

    Cevap Yaz
  • Vedat Ufuk
    Vedat Ufuk

    Yalın ve yüce duygular...
    Adı Fatma. Fatmalar ve Ayşeler iyi analardır.

    Cevap Yaz
  • Rahim Recep Akdora
    Rahim Recep Akdora

    pek tabii ki analar büyük, küçük hepsi de baştacığımızdır. şiirin şiir olup olmadığı pek önemli değil,konu mükemmel; en çok kanayan yaralarımızdan. bu konuyu işlediğinizden dolayı şiiriniz biraz öyküye kaçsa da sizi tebrik ederim. zaten bazı acınaklı konuların şiirleştirilmesi zordur. yine de zoru başarmısınız. tekrara tebrik ederim.
    rr.akdora

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)

Fatma Ay