Küçük Kız/Büyük Adam Şiiri - Deniz Kusun

Küçük Kız: Çocuktum, korkmuştum
İlk değildi tüm bu yaşananlar
Gördüklerim ilk değildi
Sadece umut etmişti yüreğim
Bilmiyormuş gibi göreceklerini

Büyük Adam: Oysa gör küçük kız gör!
Ne sen aynı kalabilirsin
Ne de ben bu dünyada
Sustururlar küçücük ağzını
Kana bulanmış pis bir bıçakla!

Küçük Kız: Çocuktum, sevmiştim
Bedenimde bir sızı vardı
Uyandığımda kara çarşaflar
Kulağımda bir fısıltı:
''Göreceklerin bundan daha da acı! ''

Büyük Adam: Oysa ağla küçük kız ağla!
Bir el siler yaptığın onca şeyi
Boğazında düğüm düğüm,
Yutacaksın o tek kelimeyi
Sessizliğe gömeceksin heceleri

Küçük Kız: Çocuktum, düşmüştüm
Görmemiştim önümdeki taşları
Etrafıma bakındım
Gelen geçen oldu da,
Elimi hiç tutan olmadı

Büyük Adam: Oysa sus küçük kız sus!
Sakın sesini çıkartma
Ya kabul et hayatı
Ya da çek üzerine örtünü
Saklan o oyuncaklarla bezeli küçük odanda!