Yumuk elli, bocuk gözlü
Küçücük bir kız çocuğu
Benim kızım o
Belki de senin
Elinde kağıt mendilleri
Dağınık saçlarıyla sokaklarda
“Amca, teyze, abla!
Mendil ister misin? '
Soğuk havadan küçük burnu kızarmış
Elleri çizik içinde
Delik ayakkabılarından
Parmak uçları fırlamış
Yaşamın ona verdiği yuva
Belli ki ondan virane
Titredim…
Hem gözlerim daldı
Hem de yüreğim
Kimin kızıydı bu küçük dünya?
Kimin masalıydı bu küçük gözler?
Kim bilir?
Belki benim kızım
Belki de senin
Belki de hiç doğmamış umutların…
Kayıt Tarihi : 20.10.2009 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öte yandan toplumsal olayları göremeyen, acıları sevinçleri duyamayan insan mıdır?
Hem gözlerim daldı
Hem de yüreğim
Kimin kızıydı bu küçük dünya?
Kimin masalıydı bu küçük gözler?
Kim bilir?
Belki benim kızım
Belki de senin
Belki de hiç doğmamış umutların…
Sevgi dolu duyarlı yüreğinizi kutluyorum,eseriniz harika,yüreğinize sağlık,saygı ile...
TÜM YORUMLAR (7)