Bir oyuncağı bile yoktu
toprakla oynuyordu
oynamak denmezdi aslında
eşeliyordu
Başını kaldırdı usulca
ışıl ışıl gözleriyle bana bakıyordu
dağınık saçları
kirli yüzü
güzelliğini-şirinliğini örtemiyordu
Irgattı ebeveyni
yanıbaşındaki tarlada
büyüyünce onu bekleyen işti bu
başka da iş yoktu buralarda
Yüzün gibi bahtın da kirli be Küçük Kız
yüzünü sen
bahtını düzen kirletmiş senin
16 / 07 / 2009
Mersin
Kayıt Tarihi : 18.7.2009 15:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (10)