küçük kız
markette başlıyor ufak maceramız...İşyerinden markete sakız almaya gittim.
Markete girdim hızlı adımlarla sakızların bulunduğu reyona girdim, tam sakızların bulunduğu
reyonun önünde küçük, en fazla 8 yaşında bir kız çocuğu duruyordu.
Kardeşime benzettim onu, sinirlendim ilk başta sakız reyonunu kapatıyor diye, gözüm annesini veya babasını
aradı hemen acaba neredeydiler? Ama yok gibiydiler, zaten çocuğun suratını görünce içimi bir
hüzün dalgası sardı ki sormayın. Yüzünde bir hayal kırıklığı ifadesi vardı. Sanki
hayattan istediğini alamamış, hatta hakkı olana bile sahip olamamış bir surat vardı karşımda.
Saçları hafif kıvırcık ve biraz uzundu, sanki küçük hayatındaki uzun
ve kötü maceraları simgeliyordu. Gözleri acı ve hayal kırıklığı ile bakıyordu.Siyahtı gözleri.
Yaşıtları şuanda okulda olması gerekirken o belki mendil satıyor belki de
dilendiriliyordu. Ayakkabıları eskimiş tozdan gözükmez bir hali vardı. Elinde elli kuruş vardı.
Sanki ne alsam diye duruyordu orada...Öylece sakız ve şekerlere bakıyordu özlemle.
Utandım, çok utandım ben, sakız almaya gelmiştim ve sakızı elime aldım, bana bir bakışı vardı ki
sanki boğazımdan aşşağıya kızgın lavları döküyorlardı.Başımı çevirdim...sanki
bu vicdan azabından beni kurtaracakmış gibi..Ben birşey yapmamış olsam bile vicdan azabı çekiyordum..
Bir kadın kasanın arkasına geçmiş çocuğa kaş göz hareketi yapıyordu.
Buraya gel gibisinden, çocukta sürekli utanıyor olucak ki koluyla yüzünü saklıyor.
Kadın şeker paketlerinden birtanesini aldı ve küçük kız çocuğuna verdi. Orda herkesin yapması
gerekeni o yaptı. Ben de çok istedim alıp bir şeker vermeyi ama utandım, küçücük kız çocuğundan utandım..
Nasıl sadaka verirmiş gibi o kıza şeker verirdim.Utanmasını istemedim...
Kadın 'Afiyet olsun' derken çocuk şekeri aldı ve otomatik kapının önüne geçti, kapının açılmasını bekliyordu.
Yani anlayacağınız otomatik kapı bile o küçük insan evladını adam-
dan saymıyordu.Ben geçtim kapının önüne kapı açıldı, kız çocuğu teşekkür eder bir bakışla çıktı gitti kapıdan e
lindeki şeker paketini açmaya çalışarak..Bayrampaşanın meydanındaki
parka doğru yürüyordu ve gözden kayboldu...Hayatımdaki en acı manzaraydı bu küçük kız çocuğu.
Kayıt Tarihi : 12.3.2009 13:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Az önce gittiğim bir marketteki anım..
![Erkan Akpolat](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/12/kucuk-kiz-64.jpg)
YAŞARKEN GÖZLME YAPMAK GÜZEL KEŞKE DESTEK DE OLABİLSEK...
DUYARLI YÜRĞEİNİZİ KUTLUYORUM....
TÜM YORUMLAR (1)