*Küçük Kız** Şiiri - Sinem Tağa

kuru kalabalığın tam ortasında
duruyor bir kız çocuğu.
ıslak gözleri insanlarda
tanımıyor onları
ürkek adımlarla yürümeye çalışıyor
yürümek nedir bilmiyor

ağlıyor
ağlıyor
ağlıyor

çantasında yalnızlık
taşınamayacak kadar ağır
sırtı iki büklüm
susuyor...
bir damla su veren
şefkatle kafasını okşayan yok

farkedilmiyor küçük kız
gitmek istiyor, gidemiyor..
karar veriyor
yaşama katılmaya
'insan' olmaya.........
merak ediyor
büyümeye başlıyor
büyüdükçe çirkinleşiyor yüzü
gönlü kir pas içinde
karışmış insanlara....
geldiği yeri unutmuş
dalmış fani dünyaya....
.............................
......................